Znalezione w miejskim Archiwum (8)
Zarząd Miejski głosuje przeciwko budowie pomnika religijnego na rynku przekazując dalej wniosek Miejskiej Radzie Narodowej. Z Urzędu Likwidacyjnego zostaje nabyte pianino na potrzeby jednej ze szkół. Posiedzenie odbyło się 21 września 1948 roku. Burmistrzem był wtedy Antoni Sroka.
Szczegóły: Historia
Znalezione w miejskim Archiwum (7)
Angażuje się stałego pracownika do utrzymania dróg żwirowych na terenie miasta a dla zapobieżenia niszczenia terenów sportowych przez masowe pasienie bydła i kóz, postanowiono teren sportowy łącznie z częścią targowiska wydzierżawić. Posiedzenie Zarządu Miejskiego odbyło się 21 kwietnia 1949. Burmistrzem był wtedy Antoni Sroka.
Szczegóły: Historia
Znalezione w miejskim Archiwum (6)
Ze względów sanitarnych i estetycznych na skwerku przy wieruszowskim Rynku postanowiono pobudować mały płot. Zarząd aprobuje także zakup maszyny do pisania za 5000 złotych a obecnym zakomunikowane zostaje, że inżynier Kozłowski dokona pomiarów miasta. Posiedzenie Zarządu dobyło się 7 lipca 1945 roku. Burmistrzem był wtedy Piotr Osys.
Szczegóły: Historia
Znalezione w miejskim Archiwum (5)
W Szpitalu Miejskim rezygnuje z pracy jedna ze sprzątaczek. Tworzy się wakat – Zarząd Miejski przyjmuje na to stanowisko inną osobę. Kolejną rozpatrywaną kwestią - dzięki której dowiadujemy się, że szpital hodował na własne potrzeby krowy - jest propozycja dzierżawy pastwy przy nieistniejącej obecnie ulicy Nowy Świat. Posiedzenie odbyło się 23 maja 1949 roku. Burmistrzem był wtedy Antoni Sroka.
Szczegóły: Historia
Znalezione w miejskim Archiwum (4)
Burmistrz przedstawia wniosek o założenie telefonu w szpitalu, jednak po długiej dyskusji zamiast tego zainstalowano... dzwonki elektryczne. Omawiano także sprawy dotyczące remontu Rzeźni Miejskiej i komornego za lokal na odwszawialnię. Posiedzenie Zarządu Miasta Wieruszowa odbyło się 5 grudnia 1945 roku. Burmistrzem był wtedy Piotr Osys.
Szczegóły: Historia
Znalezione w miejskim Archiwum (3)
Planuje się uruchomienie przedszkola. Do miasta przybywa przedszkolanka, lecz lokal jest nieumeblowany. Władze Wieruszowa zapraszają więc na posiedzenie lokalnych stolarzy. Rozpatruje się ich oferty, i za 13 500 złotych wykonanie zadania powierza się Władysławowi Bryłce. Ten sam stolarz przedstawia władzom rachunek za wykonanie... trumny. Kwota 350 złotych zostaje zaaprobowana. Protokół sporządzono 8 maja 1946 roku. Burmistrzem był wtedy Antoni Sroka.
Szczegóły: Historia
Znalezione w miejskim Archiwum (2)
Czterech reflektantów było zainteresowanych podupadłym na siłach koniem Kasztanem, którego Zarząd Miasta Wieruszowa sprzedał na posiedzeniu 14 stycznia 1946 roku za 16 500 zł. Pół roku później władze miasta zajęły się skomplikowaną „historycznie” sprawą zamiany klaczy źrebnej na ogiera. Burmistrzem był wtedy Piotr Osys a wiceburmistrzami odpowiednio: Antoni Sroka i Mieczysław Magott.
Szczegóły: Historia
Znalezione w miejskim Archiwum (1)
„Jeziorko”, „Pasternik”, „Kuśmierka” – miejsca w Wieruszowie o których dzierżawę ubiegali się kiedyś mieszkańcy. Ich prośby oraz inne wnioski 17 kwietnia 1945 roku o godzinie 8.00 rano rozpatrywał Zarząd Miasta Wieruszowa. Burmistrzem był wtedy Stanisław Masłowski.
Szczegóły: Historia
1767r - Rozprawa publiczna przez Urzędem Wieruszowskim przeciwko Agnieszce Ludwikowej
Bogata historia naszego miasta posiada także, jak to w życiu bywa, wątki obyczajowej natury. Przedstawiamy Państwu udokumentowaną rozprawę publiczną przez Urzędem Wieruszowskim przeciwko Agnieszce Ludwikowej mieszkance Wieruszowa. Rozprawa odbyła się 9 marca 1767 roku w Wieruszowie.
Materiał udostępniamy na podstawie dokumentacji zgromadzonej przez Pana Piotra Glądałę, któremu serdecznie dziękujemy za współpracę i zgodę na publikację tych dokumentów.
Szczegóły: http://gladala.com/rozprawa-publiczna-przed-urzedem-wieruszowskim-przeciwko-agnieszce-ludwikowej-jej-ciotki-salomei-oraz-jozefa-zablockiego-z-dn-9-marca-1767/
Epidemia ospy
19 lipca: epidemia dociera do Opola
Jednak 19 lipca jeszcze o tym nie wiadomo. Chora otrzymuje prawidłową diagnozę dopiero 24 lipca. Pojedyncze przypadki stwierdza nie tylko Opole, ale też Legnica, Oława, Gdańsk i Wieruszów, gdzie stwierdzono jedyny zgon poza Wrocławiem (29 lipca).
(fot. ZNiO, 1963)
Info i foto: Przystanek Dolny Śląsk
Ocalmy od zapomnienia – WIERUSZE pod Grunwaldem
Nawiązując do tegorocznych 650-tych urodzin Wieruszowa odkrywamy ciekawą historią naszych ziem, naszego miasta i ludzi, którzy odegrali w jego historii bardzo dużą rolę.
„Nadszedł pamiętny 1410 rok. Na wyprawę grunwaldzką wyruszyła chorągiew wieluńska, w szeregach której młodych Wieruszów do boju prowadził Bieniasz Wierusz – podkomorzy wieluński, brat Bernarda. Chorągiew wieluńska walczyła w centrum szyku polsko-litewskiego, na skraju prawego skrzydła polskiego, tuż obok chorągwi krakowskiej. Pomimo ucieczki sojuszników litewskich bitwa zakończyła się sukcesem a drogi Wieruszów rozdzieliły się. Bieniasz Wierusz z bratankami wziął udział w nieudanym oblężeniu Malborka, gdzie poniósł śmierć. Informuje o tym napis na jego nagrobku znajdujący się w Wieruszowie.
Drugi Bieniasz Wierusz, syn starosty wieluńskiego Bernarda poszedł z oddziałami na Tczew. Tczew zdobyto, jednak w 1411 roku krzyżacy odbili miasto a Bieniasz Wierusz popadł w niewolę wraz z 36 żołnierzami. Wolność odzyskał dzięki zawartemu w Toruniu pokojowi w 1411 roku.”
Opracowanie publikujemy dzięki potomkowi tej rodziny Panu Rafałowi Wierusz – Kowalskiemu, który udostępnił nam informacje dotyczące historii jego rodziny zawarte w „Poczcie Rodzin Polskich”.
foto.mieczesredniowieczne.pl
Ocalmy od zapomnienia – Czyli rozprawa prawie jak u Reja między Panem, Wójtem i Plebanem
Okazuje się, że bogata historia naszego miasta posiada także, jak to w życiu bywa, wątki obyczajowej natury. Przedstawiamy Państwu udokumentowany opis pewnej wieruszowskiej historii…z życia wziętej.
„Dnia 24 sierpnia 1634 roku Ks. Melchior Olszowski przeor wieruszowski oskarża mieszczan wieruszowskich Szymona Storzypięta burmistrza, Jana Jadeckiego wójta, Jana Kurczaka i Wawrzyńca, że w niedzielę po Wniebowzięciu podczas powietrza w mieście Wieruszowie zranili czeladnika klasztornego, a wieczorem popiwszy się naszli klasztor, wywołali księdza, stłukli go i znieważyli wołając „popie!”, oberwali mu kaptur i krzyczeli „gwałtu!” na gruncie klasztornym.”
Źródło. Archiwum Główne Akt Dawnych (AGAD)Wiel.gr.relationum.nr 22, k.343, z r. 1633-1634. Fotokopia 1 strony.
Wniosek: coś z tym naszym, wieruszowskim powietrzem jest nie tak już od dawna 🙂
Materiał opracowany na podstawie dokumentacji zgromadzonej i przekazanej władzom Gminy Wieruszów przez Pana Klemensa Żubra.
Ocalmy od zapomnienia – Wierusze – Lutold i Bernard
Nawiązując do tegorocznych 650-tych urodzin Wieruszowa odkrywamy ciekawą historią naszych ziem, naszego miasta i ludzi, którzy odegrali w jego historii bardzo dużą rolę.
Tym razem słów kilka o historii rodziny, która założyła nasze miasto o WIERUSZACH. Opracowanie publikujemy dzięki potomkowi tej rodziny Panu Rafałowi Wierusz – Kowalskiemu, który udostępnił nam informacje dotyczące historii jego rodziny zawarte w „Poczcie Rodzin Polskich”.
Zatem zachęcamy Państwa do lektury pierwszego z cyklu kilku materiałów pozyskanych dzięki Panu Rafałowi. Szczegóły: Historia
Ocalmy od zapomnienia – początki miasta
Nawiązując do tegorocznych 650-tych urodzin Wieruszowa postanowiliśmy zapoznawać Państwa z ciekawą historią naszych ziem i naszego miasta. Tym razem parę słów o początkach osadnictwa na terenie Wieruszowa oraz o tym skąd pochodzi nazwa miasta. Zainteresowanym osobom przypominamy, że szczątki wałów, o których Państwo będziecie czytać poniżej istnieją, są widoczne gołym okiem i znajdują się w sąsiedztwie skrzyżowania tzw starej obwodnicy miasta z drogą w kierunku Opatowa, wzdłuż której znajduje się Aleja Dębów Czerwonych – przepiękna naturalna wizytówka naszej okolicy. Te ciągnące się wzdłuż tych dróg wzniesienia to właśnie „kolebka” naszej wieruszowskiej cywilizacji. Szczegóły: Historia
Ocalmy od zapomnienia – Historia wieruszowskich kościołów
Nie wszyscy wiemy, że w historii Wieruszowa nasi przodkowie zbudowali dziesięć kościołów. Część z nich niestety spłonęła podczas pożarów, które kilkukrotnie prawie doszczętnie zniszczyły nasze miasto. Przedstawiamy Państwu historię budowy kościołów w Wieruszowie, w porządku chronologicznym.
Opracowanie publikujemy dzięki wielkiemu zaangażowaniu i mrówczej pracy mieszkańca naszego miasta Pana Klemensa Żubera, który odszukał, zgromadził i spisał wszystkie niżej wymienione tak cenne dla nas informacje. Szczegóły: Historia
Historia Wieruszowa
Wieruszów to 
miasto usytuowane na prawym i lewym brzegu Prosny, u ujścia Niesobu, w zachodniej części województwa łódzkiego, na pograniczu trzech wielkich krain: Śląska, Małopolski i Wielkopolski. Wiele faktów przemawia za tym, że Wieruszów był jednym z wielu miast, leżących na prastarym trakcie handlowo-komunikacyjnym, zwanym ,,bursztynowym szlakiem”.
Zapraszamy do zapoznania się z historią naszego miasta (pdf)
Wykaz małżeństw zawartych w Wieruszowie w latach 1790 – 1791
Zapraszamy do zapoznania się ze spisem małżeństw zawartych w Wieruszowie w latach 1790 – 1791. Dzięki uprzejmości i za zgodą historyka – genealoga Pana Piotra Glądały publikujemy wykaz małżeństw zawartych w latach 1790 – 1791 w Wieruszowie.
Wykaz sporządzony jest na podstawie regestrów rocznych z akt Komisji Porządkowej Cywilno – Wojskowej ziemi wieluńskiej i powiatu ostrzeszowskiego.
Źródło: AGAD, Akta Komisji Porządkowej Cywilno-Wojskowej ziemi wieluńskiej i powiatu ostrzeszowskiego, mk.12362.
Link do wykazu: www.gladala.com
Wieruszów – spis ludności chrześcijańskiej z 1791
Zapraszamy do zapoznania się ze spisem ludności chrześcijańskiej z 1791 r. Wymienione miejscowości: Wieruszów, Chobanin, Świba, Skakawa, Kuźnica, Folwark Podzamcze, Folwark Dobrzygoszcz, Mierków, Tekloniów.
Regestr Ludności Chrześcijańskiej w Parafii Wieruszowskiej w Województwie Sieradzkim Ziemi Wieluńskiej leżącej spisany Dnia 2 Lutego Roku 1791 przez ks. Franciszka Magnieskiego Plebana Religii Katolickiej Rzymskiej.
Źródło: AGAD, Akta Komisji Porządkowej Cywilno-Wojskowej ziemi wieluńskiej i powiatu ostrzeszowskiego, mk.12362.
Całość publikujemy dzięki uprzejmości i za zgodą historyka – genealoga Pana Piotra Glądały – DZIĘKUJEMY!!!!!
Zapraszamy Państwa do lektury i poszukiwania korzeni: www.gladala.com
Opracował Andrzej Olbromski na postawie materiałów Jana Jagielskiego
z Żydowskiego Instytutu Historycznego.
Filmy:
Galerie zdjęć:
Największy zbiór starych fotografii z naszego regionu Socjum – Kepno
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich Tom XIII